top of page

Uitrusting > Mijn camera's > Mamiya RB67 Pro-SD

Mamiya RB67 Pro-SD

RB67_Prism_side_PTP_4518.jpg

Mamiya RB67 Pro-SD

Ik was gewaarschuwd: "Dit is een erg zware camera!" Het arriveerde tijdens de coronacrisis op een dinsdag vanuit Japan met FedEx. Ik had naar dit moment uitgekeken om deze camera uit te pakken. Het eerste wat me opviel, was het gewicht, geen grote verrassing, maar toch had ik de doos waarin hij binnenkwam niet eens geopend.

Ik bestelde de RB67 na lang op Ebay te hebben doorgebracht, ik was op zoek naar een RB, nog geen RZ, met een middelhoge zoeker en 127 mm lens en een normale filmrug, en een professionele SD. Later zou ik zoeken naar de Prism finder en 6x8cm automatische achterkant en een 90mm lens. Maar eerst dingen eerst.

ā€‹

ā€‹

"6x8cm, wat een verschil!"

ā€‹

Ik vond er een in Japan in goede staat, geen schimmel, geen waas, geen mist, geen scheidingen en perfect werkend. Deze had zelfs nauwelijks krassen op de carrosserie. Het duurde slechts drie dagen voordat de doos arriveerde.

Toen ik hem uit de doos haalde, was de eerste indruk dat hij echt aanvoelt als een zeer professionele camera. De mechanica is robuust, het geluid dat het maakt is symfonisch. gelukkig had ik van tevoren bestudeerd hoe dit beest werkte, anders had ik geen idee. De camera spannen en afvuren is niet zo eenvoudig. Er zijn een aantal sequens die je moet volgen voordat het vuurt, vooral als je film achterin hebt en je niet wilt belichten (omdat je het geluid aan iemand wilt demonstreren). Na een paar testopnames was het tijd om er een ritje mee te maken. Het is zo bevredigend.

ā€‹

"Het bedienen van dit beest is zo bevredigend!"

ā€‹

Met de Sekonic L-508 lichtmeter om mijn nek was ik gewapend om mijn eerste rol te laten zien. Het eerste dat ik leuk vond aan deze camera, was de draaiende achterkant. Wat een verademing vergeleken met de Mamiya 645 met zijn vervelende vaste achterkant, vooral omdat ik het liefst portretgeoriënteerd fotografeer, wat bijna onmogelijk was met de 645, vooral met de taille-levelzoeker. Een ander aspect dat me opviel was de kwaliteit van de lens en de mechanica, hij voelt extreem robuust en goed gemaakt aan, zelfs na 30 jaar (of misschien juist daardoor)

RB67_prism_front34_PTP_4528.jpg
RB67_waist_top_PTP_4642.jpg

Een stukje geschiedenis.

De eerste RB67 Professional werd uitgebracht in 1970. Het systeem omvat een camerabody, achteradapter, roterende filmachterwand, zoeker en natuurlijk een lens. Deze versie was tot 1974 in productie en werd toen vervangen door de RB67-S. Er waren slechts enkele kleine wijzigingen. Het duurde nog eens 15 jaar voordat dit type werd vervangen door deze RB67 Pro-SD. De carrosserie is volledig mechanisch en heeft daarom geen batterijvoeding nodig. De sluiter wordt gespannen door op de hendel aan de rechterkant van de camera te drukken. De spiegel in de body en de sluiter in de lens worden gelijktijdig gespannen. Aan elke kant van de camerabehuizing bevinden zich twee scherpstelknoppen. De matglazen zijn onderling verwisselbaar, er zijn 6 verschillende. De meest voorkomende achteradapter die in het systeem wordt meegeleverd, is de roterende achterkant die de naam aan de camera geeft, RB67 staat voor " R otating B ack 6 x 7 ". .

De RB67 is ontworpen als aanvulling op het Mamiya C-serie 6 × 6 TLR-systeem en Mamiya Press-meetzoekersystemen, maar heeft ze allebei in populariteit overtroffen. Er zijn ook rugadapters voor het gebruik van Mamiya Press-rolfilm en instantfolie-ruggen verkrijgbaar. Vanwege het hoge gewicht (bijna 2 kg voor het lichaam alleen) wordt vaak gezegd dat de RB67 niet geschikt is voor gebruik in de hand. Ik ben het er niet mee eens, met een degelijke nekband kan de RB67 gemakkelijk onderweg worden gebruikt. Het aanpassingsvermogen van het RB67-systeem maakte het een van de meest populaire professionele studiocamera's in de jaren 70.

De lenzen op de body hebben een RB-vatting. Lenzen hebben Seiko-bladsluiters en de focus wordt op de camerabehuizing ingesteld met behulp van een balg met een verlenging van 46 mm. Het diafragma kan worden ingesteld met halve stops, de sluitertijd bij volledige stops van 1 tot 1/400 seconde en een T-modus (Bulb). Doordat de lenzen verlofluiken hebben is de flitssynchronisatie beschikbaar bij alle snelheden waardoor dit systeem geschikter is voor studiowerk dan de Pentax 67.

ā€‹

"Ongelooflijk veel accessoires"

ā€‹

De nieuwste RB67-versie, de Pro-SD, is geschikt voor de grotere K/L- en L-lenzen. De houder is 61 mm in plaats van 54 mm. De K/L-lenzen hebben een standaardadapter die bij eerdere lichaamsversies moet worden verwijderd. De andere oudere lenzen hebben een adapter nodig om op de Pro-SD te worden gemonteerd.

Er zijn in totaal 33 lenzen waarvan 9 KL's en 5 L's. 15 verschillende brandpuntsafstanden en slechts 1 zoomlens (100-200 mm).

De RB67 Pro-SD, die in 1990 werd uitgebracht, ondersteunt de gemotoriseerde achterkant van 6x8 cm. Ook nieuw aan de Pro-SD is de locatie voor de afdek schijf, er is aan beide kanten van de body plaats om de schijf te plaatsen tijdens het maken van foto's.

RB67_waist_34bAck_PTP_4642.jpg
RB67_FilmBack_back_PTP_4642.jpg

Dit flexibele systeem heeft ongelooflijk veel accessoires. 6 lensaccessoires, 6 matglazen, 9 zoekers, 7 bodyaccessoires, 15 filmachterwanden, 4 adapters, 3 polaroidachterwanden, 6 persplaten en 3 persmatrassen.

ā€‹

"Niet voor op reis, ideaal voor dichter bij huis"

bottom of page